SEA
Pri la kampanjo legu en la dua numero de la Gazeto de BAES. Se la biblioteko de via spiritisma centro ne havas spiritismajn librojn en Esperanto, kontaktu nin!
“Ĉu la vivo ne estas pli ol nutraĵo?”
Jesuo (Mateo, 6:25.)
“Ĉar kiel profitus homo, se li gajnus la tutan mondon kaj perdus sian animon?”
Jesuo (Marko, 8:36.)
Memoru, ke vi devas vivi laŭ konstanta konkero de benoj eternaj por la Spirito.
Ĉiutage foriras el la Tero homoj, kies paŝoj senmoviĝas en angoraj turmentoj, devenantaj de frustriĝo…
Ili etendas siajn brakojn al la oro, kiun ili amasigis; tiu oro, tamen, garantias nur la maŭzoleon, kie kuŝas iliaj cindroj.
Ili streĉas la memoron por elvoki la nomon, per kiu ili eminentis ĉe la homaj eventoj; preskaŭ ĉiam, tamen, la persona eminenteco, kies objekto ili fariĝis, taŭgas nur por veki en ilia koro la doloron de malfrua pento.
Ili kontemplas la batalkampon, en kiu ili disvolvis portempan regadon; ili vidas, tamen, nenion alian ol siajn revojn ŝanĝitajn en polvon, kiu kovras iliajn mortintajn dezirojn.
Jes, ili ja iris sur la mondon en triumfaj kaleŝoj ĉe politiko, riĉeco, scienco, religio, potenco…
Nekapablaj vere servi al siaj similuloj, ili trompis nur sin mem ĉe la kulto al egoismo kaj orgojlo, malmodereco kaj vanteco, kio ruinigis al ili la vivon.
Kaj vekiĝis ili trans la morto, el kiu la renovigan lumon ili ne sukcesis rikolti.
Memoru tiujn, kiuj perdis la batalon kontraŭ si mem, kiam ili jam kredis sin venkintoj; tiujn, kiuj priploras perditajn horojn, kaj klopodu, dum vi travivas la hodiaŭon, pliriĉigi vian propran spiriton por la morgaŭo atendanta vin, ĉar laŭ la instruoj de la Sinjoro, valoras nenion reteni ekstere la brilon de la mondaj imperioj, kaj teni mallumon interne en la koro.
“fido, ne havante farojn, estas en si mem malviva.”
(Jakobo, 2:17)
Prezentu al vi la mondon ŝanĝiĝintan en vastan templon respektindan sendube kaj tute plenan je homoj en senĉesa adorado al la Ĉielo:
Interne, fido regas sublima:
Perfektaj preĝoj…
Admirindaj predikoj…
Laŭdoj kaj kantoj…
Sed, ekstere, laboro forgesita:
Kulturkampoj forlasitaj…
Ŝpatoj flanken metitaj…
Kamenoj sen ligno…
Por kio valoris la ekskluziva laŭdado de fido, krom etendi morton sur la mondon, kiun la Sinjoro konfidis al ni por prospero de vivo?
Ne konkludu do, ke vi estas en unueco kun la Dia Majesto nur pro tio, ke vi fariĝas zorgema pri la religia kulto ekstera, al kiu vi alligiĝas.
Noblaj konoj postulas noblan agadon.
Spirita plialtiĝo signifas ankoraŭ sindevige servi al la Eterna Patro per servado al proksimulo.
Jen kial fido kaj faroj kompletigas unu la alian en la kompleksa sistemo de niaj rilatoj kun la supera vivo.
Preĝo kaj laboro.
Sanktejo kaj metiejo.
Saĝeco kaj karitato.
Idealo kaj plenumado.
En tiu senco, Jesuo estas nia nerefutebla ekzemplo.
La Sinjoro ne limis sin nur per simpla glorado al Dio, ĉe la Diaj Temploj, por la homa edifo. Pro Lia senfina amo al Dio, ĉe la Sublima Tasko al Li konfidita, Li venis en la homajn rondojn, kaj fordonis sin al plenumado de la nelacigebla amo, por nin levi el la surteraj ombroj al la Spirita Lumo.
“sed perfekta amo elĵetas timon.”
(I Johano, 4:18.)
Por ke nia animo sentime plialtiĝu per la taskoj, kiujn la Sinjoro konfidas al ni, ne sufiĉas la neperfekta amo, kiu difinas salajrojn por la farita bono, aŭ izoliĝas en la rifuĝejo de privata korinklino, kies komprenemon ĝi postulas.
Necese estas kulti la perfektan amon, kiu ĉion prilumas, kaj sur ĉiujn sendistinge sternas sin.
La neperfekta amo, kiam ĝi, serĉe de ĝuo por si mem, helpas alian homon, estas preskaŭ ĉiam kaj en brila masko, egoismo serĉanta sin mem ĉe la afinaj animoj, kiujn ĝi timige turmentas per diversaj manieroj, nome: postulo kaj ĵaluzo, krueleco kaj malespero, kio, fine, kondukas ĝin mem en tenebran inferon de amareco kaj frustriĝo.
La perfekta amo, kontraŭe, komprenas, ke la Ĉiela Patro disponigis senfinajn vojojn por evoluado kaj pliperfektiĝado de la animoj, ke feliĉo ne estas la sama por ĉiuj, kaj ami la proksimulon signifas kompreni kaj helpi, beni kaj ĉiam subteni la amatajn korojn ĉe la laborŝtupo, kiu estas propra al ili.
Por ke vi liberiĝu do de la katenoj de timo, ne sufiĉas kultivi la deziron esti fervore konsiderata kaj helpata de la aliaj, laŭ la postuloj de la neperfekta amo. Nepre necesas, ke vi sciu ami kun abnegacio kaj tenero, inter senlaca espero kaj senĉesa laboro por triumfo de bono. Sub protekto de tiuj virtoj vi ĉiam vivos amata laŭ la serena kaj perfekta Amo subtenata de la Dia forto, kiu triumfe nin levas de la abismoj el ombro en la kulminojn de la Lumo.
Se vi pensas, ke vi
konas Brazilon,
ĉar vi havas spiritisman esperantistan amikon en
Brazilo, vi aspektas kiel tiu homo, kiu asertas, ke li konas Parizon, ĉar
li foje vidis en televido la
paradon de la 14a de julio.
Brazilo ŝajnas esti multe pli
nekonebla, ĉefe por homo
kiel mi, kiu pensas, ke la
mondo estas nur tiu materiaĵo, kiun oni vidas, ke 2 + 2
ĉiam estas nur 4, ke la misteraj fantomoj, kiuj flugis
en la salono de la Universala Kongreso de Bulonjoĉe-maro, estis nur retorika
invento de Zamenhof.
Decidinte recenzi ĉi tiun
libron, mi estis devigata legi
tekstojn en aliaj lingvoj por
almenaŭ skrapeti la surfacon de tiu fenomeno. Temas pri umbandismo. Pri la
religio Umbando vi povas
legi tre mallonge ankaŭ en
Vikipedio. Esence la milionoj da afrikaj sklavoj, kiuj
estis transportitaj al Brazilo,
neniam vere asimiliĝis al la
blankula kristanisma kulturo, kaj restis kun siaj ideoj
de la originaj afrikaj religioj.
La katolika eklezio teorie
konvertis ilin, sed praktike
ne povis zorgi pri ili, ĉefe
kiam ili forlasis la kamparon
kaj ekloĝis en la kvartalaĉoj
de grandaj urboj. El kunmikso de popola kristanismo (plena je superstiĉoj kaj
magio), afrikaj religiaj ideoj
kaj (tio en Brazilo ne povis
manki) spiritismo rezultis
Umbando, relative nova religio, kiu naskiĝis en urba
medio en la komenco de
la pasinta jarcento. La sekvantoj de tiu mondkoncepto vivas en mondo, kie ilin
ĉirkaŭas amaso da preternaturaj estaĵoj, kiuj helpas,
malhelpas, konsilas, gvidas.
Kelkaj estas afrikaj dioj, kun
la samaj povoj kiel tiuj de
katolikaj sanktuloj, kelkaj
estas renaskiĝintaj antaŭuloj, kelkaj estas spiritoj, kiuj
volas protekti vin, ktp.
Ĉion tion vi trovos en ĉi
tiu libro, tre bone tradukita
de Fernando Pita, kiu havas
la meriton malfermi al esperantistoj ĉi tiun mondon kaj
enkonduki en Esperanton
la vortojn bezonatajn por
priskribi ĝin. Mi rekomendas legi ĝin al ĉiuj, kiuj interesiĝas pri la mondo kaj ĝiaj
kulturoj. Al mi mem ĝi estis
kiel speco de antaŭmanĝo.
Nun mi deziras scii pli pri
Umbando kaj pri la brazila kulturo. Mi esperas, ke
Fernando Pita tradukos aŭ
verkos ankoraŭ pri ĉi tiu fenomeno. Cetere, ĉu vi pensas, ke la nuna brazila registaro favoras ĉi tiujn fenomenojn de popola kulturo
brazila? Ne, en la kadro de
la novdekstriĝo de la mondo, ĝi favoras la usonajn
evangeliismajn sektojn, kies
ideoj pri laŭvorta fido je la
Biblio ne ŝajnas al ĉi tiu materiisto tre superaj al la ideoj
pri eŝuoj kaj pomboĝiroj.
Recenzo de Renato Corsetti, Monato, julio 2020, p. 25.
Antaŭ kelkaj monatoj BAES informis pri la eldono de la 1a Suplemento al la Gazeto de BAES. Temas pri manlibreto pri Hejma Evangelia Studo. Ni invitis la Esperanto-spiritiston David Bianchini (lia jutuba kanalo), membro de BAES loĝanta en Campinas (SP), gvidi la 1an virtualan komunan studon.
BAES esperas okazigi la studon unufoje monate ĉe malsama persono. Ĉu vi? Nu, se vi deziras gastigi nin en via hejmo, eĉ se virtuale, por la venonta studo, simple proponu vin en la komentejo malsupre, aŭ kontaktu nin per kontakto@baes.org.br.
http://meet.google.com/edr-eyqb-yvv
Hejma Evangelia Studo, aŭ Evangelio en la Hejmo, konsistas en studado de la evangelio de Jesuo en familia rondo. Estas grave emfazi, ke tiun studadon oni povas entrepreni ankaŭ unuope, kaj ke infanoj estas tute bonvenaj. Tiu familia kunveno estas tradicie nomata Evangelio en la Hejmo reference al epizodo, okazinta antaŭ ĉirkaŭ du mil jaroj en la domo de Petro – unu el la apostoloj de Jesuo. Tiun epizodon rakontas al ni la spirito Neio Lúcio en la libro Jesuo en la Hejmo, mediume skribita de Chico Xavier.
Krom la rakonton, la Suplemento enhavas ankaŭ la procedon, kiel realigi la studon en via propra hejmo unufoje en ĉiu semajno.
La eldonaĵo estas senpage elŝutebla el la retejo de BAES.
No grupo de Aktivuloj de BAES, no WhatsApp, surgiu a demanda por encontros de conversação com temática espírita. Foi criado um grupo de interesados ao qual demos o nome de Parola Klubo. O nível dos participantes foi apurado por meio de formulário baseado no Quadro Europeu de Referência para Línguas e as duas primeiras datas foram marcadas.
Sexta-feira, 22 de julho, 17h (horário de Brasília)
Sábado, 30 de julho, 10h (horário de Brasília)
Assim mesmo, aproveitamos para compartilhar um serviço gratuito de conversação oferecido pelo portal EDUKADO.NET. Estamos falando do programa EKPAROLU!
“Viglu kaj preĝu, por ke vi ne eniru en tenton”
Jesuo (Marko, 14:38.)
Viglado ne signifas nur diligenta atento. Ĝi ankaŭ nuance enhavas la signifon antaŭzorgo kaj prizorgado. Kaj, kiu asertas, ke li prizorgas, tiu ankaŭ asertas, ke li laboras kaj antaŭzorgas.
Preĝado, siavice, esprimas ne nur adoradon kaj kvietiĝon, sed, super ĉio, agordiĝon kaj kun la Dia Potenco, kio signifas senĉesan kreskadon al la lumo, kaj kun la Dia Amo, kio signifas senlacan servadon por la bono.
Ĉio, kio tro ripozas estos forlasita de la Naturo kiel senutilaĵo.
Trezoro senutila fariĝas prizono de monavideco.
Stagna akvo estigas larvojn de malsanigaj insektoj.
Ne kredu vin viglanta kaj preĝanta, se vi forkuras de la luktoj, per kiuj la mondo vin spitas.
Inteligenteco, kiu utilas al neniu kaj brakoj, kiuj restas inertaj, trudas paralizon al la koro, kiu, de senmoveco, falas en blindecon.
Vibru kune kun la vivo, kiu fluas sublima ĉirkaŭ vi, kaj senlace laboru, tiel ke vi etendu la limojn de bono, lernu kaj helpu la aliajn favore al vi mem.
Tia estas la plej trafa maniero vigli kaj preĝi, por ke ni ne eniru en tenton.
SEA