Danku vi pro la neatenditaj okazoj kiuj kondukas vin al deviga peno por memsuperado.
Danku vi la provon kiu ne naskiĝis el via neglektemo.
Danku vi pro la embarasoj kiuj postulas de vi pluan indulgemon antaŭ la aliulaj malperfektaĵoj.
Danku vi la saŭdadon kiu al vi instruas sublimigadon el viaj propraj sentoj.
Danku vi pro la oportuno fari bonon al viaj similuloj, en la tasko kiu, ne malofte, lacigas vin pro ĝia ripetado.
Danku vi la dornon ĉe via karno kiu limigas en vi la fantaziajn revojn kaj disciplinas viajn dezirojn.
Danku vi pro la kritikoj kiuj avertas vin pri la detaloj kiujn viaj amikoj ne emus diri rekte al vi.
Danku la malfacilan irejon kiu malpermesas al vi kuradi senbride.
El la paĝo 59a de la libro VIGIAI E ORAI, diktita de la Spirito Frato Jozefo, mediume skribita de Carlos A. Baccelli, al Esperanto tradukita de Rodrigo Mendonça.
Discover more from SEA
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
SEA 