PAROLA NUTRAĴO

“Sed la saĝeco, kiu estas de supre, estas unue ĉasta, poste pacema, milda, cedema, plena de kompatemo kaj bonaj fruktoj….”
(Jakobo, 3:17.)

   Vi certe trovos, sur la mondo, brilajn vortojn, el ĉie resonantajn.

   Utiligas ilin eminentaj sciencistoj, kiuj disvolvas interpretojn venintajn al ili en ilian menson; prenas ilin filozofoj por elstarigi principojn de ili adoptitajn; uzas ilin ĉiaspecaj sofistoj por esprimi ideojn proprajn al ili; disponas ilin multaj artistoj bunte kolorigantaj la kreaĵojn, kiuj fluas el ilia animo; tamen nepras ilin aŭdi sub prudento de ĝusta analizado.

   Firmaj kaj perfektaj frazoj estas, kiuj kaŝas abomenindajn bildojn tiel same, kiel estas teksaĵoj el oro kaj perloj kaŝantaj rubojn.

   Analizu la kampon, kiu al vi liveras parolan nutraĵon.

   Jen per skribo fare de lertaj manoj, jen per vortoj de eminentaj homoj, observu, kion vi rikoltas.

   Inspiro el la Plejalto naskiĝas ĉe fonto de puraj sentoj. Klopodu, laŭ ekvilibro kaj afableco, starigi pacon favore al ĉiuj; manifestiĝu per sinteno de frata komprenemo, kies esprimo estu indulgemo, kaj nasku bonajn fruktojn, kie ajn vi estas.

   Ne lasu vin trompi de brilaj paroladoj plurfoje senigitaj je ia ajn edifa signifo.

   Vi, verŝajne, ne kapablos tuje identigi la intencojn de tiu, kiu parolas; tamen vi povas observi la efektivajn rezultojn venintajn el la agado de ĉiu parolanto. Kaj, per la fruktoj pendantaj sur la arbo de ĉiu homa ekzistado, vi certe distingos la elekton, kiu konvenas al vi.