“Kaj li respondis kaj diris al ili: Iru kaj sciigu…”
(Luko, 7:22.)
En ĉiuj nacioj, homoj starigas notindajn konstruaĵojn, en kiuj distingiĝas lia inteligenta egoismo.
Ĉie, sur la mondo, stariĝas pompaj konstruaĵoj postulantaj moderecon kaj prudenton, por ke troigo de malmultaj ne pligravigu la afliktojn kaj bezonojn de multaj aliaj.
Tamen, ĉar nia rezono insistas pri klaraj komparoj por ĝustaj studoj, ni ekzamenu ilian reliefon, kvankam malplenan kaj fojfoje ruinigan, pri tiaj konstruaĵoj.
Neniu neas la ĉarmon de konstruaĵo detale konstruita por senutilaj festenoj malgraŭ tio, ke oni ne povas laŭdi ĝian celon.
Nediskutebla estas la alta valoro de luksa jakto, kvankam destinita al nura eksceso.
Oni ne povas nei la tre plezurigajn trajtojn de pendanta ĝardeno, eĉ se ĝi estas nenio alia krom arkitektura pendaĵo.
Tre bela estas la spektaklo de luma fontano por distri publikon ĉe publika placo, Kvankam tre distanca de la utileco de simpla fonto.
Meditante pri tiaj konstrulaboroj, laŭ la logiko de Spiritismo, ni devas rekoni, ke kunuloj inklinaj al superfluaĵoj tiel agas pro manko de klarigo kaj kompreno.
La surtera vivo, en la nuna epoko, ne malkonscias pri la neceso instrui al la homoj la arton kiel nutri kaj vesti, konversacii kaj kunvivi, por ke estu sano, bonfarto, komprenemo kaj harmonio ĉe la homaro.
Diris Jesuo, en pluraj okazoj, al la disĉiploj: “Iru kaj sciigu…”
Maljuste do riproĉi, sen konsiderado, kunulojn ankoraŭ senkonscie troviĝantajn for de la spirita realo. Kie malŝparado aperas kiel vipo de nesciado, tie ni komencu starigi la spiritan veron per ekzemplo de sobreco, certaj, ke, en ĉia eduka agado, ekzempli signifas klarigi.
El la libro
“Palavras de vida eterna”,
mediume skribita de Chico Xavier,
kaj al Esperanto tradukita de Joel do Ó.
Discover more from SEA
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
